Buddyzm
Buddyzm jest tradycją liczącą sobie 2500 lat, a wszystkie buddyjskie nauki pochodzą od historycznego Buddy, Siddharty Gautamy.
Buddyzm istnieje od 2500 lat. Po osiągnięciu oświecenia Budda nauczał ponad 45 lat, a jego wyjaśnienia zostały spisane w zbiorze zwanym po tybetańsku Kandziur; obszerne komentarze do niego noszą nazwę Tendziur. W kolejnych stuleciach wykształciły się trzy główne nurty myśli i praktyki buddyjskiej: Mała Droga (sanskr. Hinajana), Wielka Droga (sanskr. Mahajana) i Diamentowa Droga (sanskr. Wadżarajana). Mała i Wielka Droga rozpowszechniły się w południowej i północnej Azji, Diamentowa Droga natomiast pierwotnie rozwijała się w Indiach, a następnie w Tybecie, Mongolii i w niektórych z byłych republik Związku Radzieckiego.
Buddyzm Diamentowej Drogii
Początki buddyzmu tybetańskiego Diamentowej Drogi sięgają VII w. n. e., kiedy to pierwsze nauki dotarły do Tybetu. W VIII w. n.e. nastąpił jego rozkwit; król Trisong Detsen zaprosił z Indii do Tybetu wielu wielkich mistrzów medytacji i ustanowił buddyzm religią państwową. Największy wpływ na rozwój buddyzmu tybetańskiego miał wówczas mistrz Guru Rinpocze (Padmasambhava). Jego nauki do dzisiaj stanowią trzon linii Ningma – pierwszej i najstarszej z czterech głównych szkół buddyzmu tybetańskiego. W IX w. n. e. król Langdarma będący zwolennikiem szamanizmu bon, zniszczył większość buddyjskiego przekazu w Tybecie. Do ponownego rozkwitu dharmy Buddy doszło w Kraju Śniegów dopiero w XI wieku. Wiele nauk zostało wtedy przetłumaczonych z sanskrytu na tybetański i powstały dwie kolejne szkoły buddyzmu tybetańskiego: Siakja i Kagju.
Linia Karma Kagju
Założycielem tradycji Kagju był Marpa Tłumacz (1012—1097). Odbył on trzykrotnie pieszą podróż do Indii, skąd sprowadził wiele nauk i przetłumaczył je na tybetański. Między innymi były to najwyższe wyjaśnienia Wielkiej Pieczęci (sanskr. Mahamudra). Kolejnymi dzierżawcami linii Marpy zostali jego dwaj główni uczniowie Milarepa i Reczungpa, a potem Gampopa i 1 Karmapa Dysum Czienpa. Od XII wieku odpowiedzialność za przekazywanie nauk Karma Kagju spoczywa na linii Karmapów. Dzisiaj głową Karma Kagju jest 17 Karmapa Taje Dordże. W wielu ośrodkach Diamentowej Drogi Linii Karma Kagju na świecie znajdują się nauczyciele wykształceni przez jego poprzednika, 16 Karmapę: Szierab Gjaltsen Rinpocze, Dzigme Rinpocze oraz Lama Ole Nydahl.
Zgodnie z życzeniem 16 Karmapy Rangdziung Rigpe Dordże w Europie i obu Amerykach funkcjonuje ponad 700 świeckich ośrodków Diamentowej Drogi założonych przez Lamę Ole Nydahla i Hannah Nydahl. We Francji istnieje także ośrodek studiów buddyjskich oraz klasztor Dhagpo Kagju Ling prowadzony przez Lamę Dzigme Rinpocze.
Więcej informacji na temat Buddyzmu Diamentowej Drogi Linii Karma Kagju można znaleźć na stronie buddyzm.pl
